De afgelopen jaren is er terecht aandacht voor de steeds rechtere achterbeenstand bij Holsteins. We zien té vaak jonge dieren die een veel rechtere stand dan optimaal van zij-aanzicht hebben, waardoor ze vaak weinig souplesse en een minder goede mobiliteit tonen. Mits we op veel bedrijven lineaire data objectief blijven vastleggen, hebben we gelukkig de mogelijkheid om met fokwaarden stieren te identificeren die een rechte, optimale of krommende achterbeenstand vererven.

Het is op basis van betrouwbaar gemeten data (dochtergeteste stieren) goed mogelijk hiermee te corrigeren. Er is echter een ander probleem onder melkvee wat volledig onderbelicht is, maar grote economische schade brengt en vaak ten onrechte verward wordt met rechte achterbeenstand: “Strekpoot” ofwel “Spastic Paresis” (SP).

Gepubliceerd in Holstein International, 04-2021

Beste mensen, zo rond de jaarwisseling is het altijd goed om met enige afstand ‘ns terug te kijken en de balans op te maken. Zeker nu we een decennium hebben afgesloten, is enige reflectie op zijn plaats. Dat we ná de quotering, de introductie van een fosfaatstelsel en recent het stikstofprobleem een roerige tijd in de melkveesector hebben gehad, is een understatement. Een lichtpuntje hierin is het feit dat ná de breed gedragen protestacties van 1 en 16 oktober melkveehouders/agrariërs nu samen als één sector staan.

Genomics
Ook in de veeverbetering is reflectie momenteel op zijn plaats. Het was vooral het decennium van de implementatie van Genomics techniek (het testen van jonge dieren op DNA). Aanvankelijk beloofde deze techniek kansen voor nieuwe koefamilies en outcross bloedlijnen. De conclusie na 10 jaar moet helaas zijn dat het tegenovergestelde is gebleken: het Genomic-model herkent uitsluitend wat het al kent en dus worden echte outcross stieren zelden op hoge waarden berekend, en krijgen ze geen kans.

Het fokken binnen één ras betekent altijd dat de verwantschap zal toenemen tussen de dieren onderling. Dit
is inherent aan het fokken (lees ‘selecteren’) in een bepaalde fokdoelrichting, waardoor gewenste
eigenschappen worden verankerd en de ongewenste (waaronder erfelijke gebreken) worden uitgefilterd.

Kappa Caseine beïnvloedt efficiënte melkverwerking tot kaas: Zoals u wellicht weet zit in één liter melk
ongeveer 35 gram eiwit. Hiervan is ca. 82% caseïne en 18% wei. De caseïne uit koemelk kun je onderverdelen
in alfa-, kappa- en beta-caseïne. Met name Kappa Caseïne is belangrijk voor de kaasproductie en beïnvloedt
de melkstremming en daarmee ook de kaasopbrengst, afhankelijk van de caseïne-variant.

In Noord-Amerika wordt bij elke Holstein-stier keurig vermeld of hij drager dan wel vrij is van vijf verschillende letale haplotypes. Bij een combinatie tussen twee dragers leidt de paring in een kwart van de gevallen tot embryonale sterfte. De Nederlandse KI’s doen er tot dusver echter het zwijgen toe.

De gemiddelde levensproductie van de Nederlandse melkveestapel ligt al vele jaren op 30.000 kilo melk. Het uitblijven van een stijging was aanleiding voor het drukbezochte levensduursymposium
dat op 9 maart in Heerenveen werd gehouden. Een adviseur en enkele succesvolle veehouders ontvouwden er hun strategie.