Van 22 tot en met 31 mei zijn we met een groep van 12 ondernemers op studiereis gegaan naar het Oosten van Canada. In de regio tussen Montreal en London zijn zo’n 20 vooral verschillende melkveebedrijven bezocht om hun verhaal te horen over de ontwikkeling van hun bedrijf, het management, de fokkerij, huisvesting en een aantal van hun interessante dieren te zien.
Het is ronduit geweldig hoe we op alle bezochte bedrijven hartelijk zijn ontvangen, vaak met koffie en wat lekkers erbij of met een lekker koud drankje of ijs op de warmere dagen. Daarnaast is de reis vooral leerzaam, omdat er over het algemeen heel open over allerlei zaken wordt verteld en gedeeld. In het geval van melkveebedrijf Hendercroft Holsteins hadden ze zelfs de koeien die vroege ochtend nog niet gemolken, voor ons! Zo trots waren ze dat ze hun zeer indrukwekkende veestapel zo optimaal mogelijk aan ons wilden laten zien. Zo ook op Stanton farms, waar naast een groep bijzondere melkgevende dieren, zo’n 30 vaarzen van één stier ook zónder te melken waren gesepareerd om aan ons te presenteren. De vader van deze vaarzengroep is Stantons Cockpit (Semex). Dit was een indrukwekkende groep jonge dieren, waar Jim Stanton met trots over vertelde: “Vanaf het begin had ikj hoge verwachtingen bij deze stier”. Daarom wilde hij het resultaat graag aan ons tonen. Nagenoeg alle tot nu toe gekalfde dochters hiervan werden gesepareerd, uit de ca. 900 dieren die in 4 groepen worden gemolken. Oftewel, veel bedrijven waarderen het feit dat we vanuit Nederland interesse tonen om hen te bezoeken met de bedoeling wat van elkaar te leren of inspiratie mee op te doen. Daarom onze dank naar alle bezochte bedrijven voor hun moeite en tijd.
Indrukwekkend was het om te zien en horen hoe enkele Nederlandse emigranten een sterke bedrijfsontwikkeling onder het Canadese quotum-systeem hebben doorgemaakt. Vaak na een pittige start op een locatie met oude stallen door vooral te richten op efficiënte melkproductie en groei in quotum-rechten. Daarbij maakten deze bezochte bedrijven de keuze om niet te extreem op alleen top-exterieur te richten, maar koeien te fokken die goed functioneren binnen koppelmanagement. In de huidige stallen ligt vrijwel altijd zand in de boxen. Een aspect wat daarbij opvalt is, dat onder die (steeds grotere bedrijven) de deelname aan bedrijfsinspectie en melkcontrole niet meer vanzelfsprekend is. Daar waar in Canada van oudsher altijd een zeer hoge deelname voor was. Jammer, dat informatie van goed gemanagede bedrijven daarmee niet wordt meegenomen in de fokwaarden. Los van bedrijfssysteem valt het op dat we ook in Canada onder Holsteins veel dieren met (té) rechte achterbeenstand zien en de vraag is óf met de toevoeging van het vele Mogul-bloed (via o.a. Delta-Lambda) dit beter zal worden.
Onder de indruk zijn we van de vele dieren met geweldig beste uiers qua vorm en vooral weefselkwaliteit. Hieruit blijkt maar weer: als je van een kenmerk gegevens verzamelt, kun je er daadwerkelijk vooruitgang op boeken. Hierdoor heeft Canada een voorsprong op Nederland als het om uiertextuur gaat. Diverse bedrijven insemineren al hun pinken met Black-Angus in plaats van Holstein. Eenmaal aan de melk wordt pas bepaald wie voldoet en waarmee gefokt gaat worden. Het is opvallend in het Genomics tijdperk, dat ze vervolgens vooral fokstieren inzetten om aan beide kanten meer zekerheid in te bouwen.
Ook was het interessant om verschillende stiermoeders op fokkerijbedrijven te zien, met (toekomstige-) zonen bij diverse KI-organisaties. Veel van de combinaties die recent zijn gemaakt met Delta-Lambda als vader of als moedersvader, leverden interessante gesprekstof op. De vele dochters die we zagen laten zien dat de voorhandbreedte regelmatig smal kan zijn en bij gebruik op een al scherpe koe maakt dat 2x smal… Het is de deelnemers wél duidelijk geworden dat vooral fokkerij gericht op jonge dieren voor de showring (4H*) nog altijd op hoogtemaat wordt gevoerd. Eénmaal aan de melk behoren deze dieren niet altijd tot de probleemloze groep binnen koppelmanagement, vaak door gebrek aan breedte ten op zichtte van de hoogtemaat.
Daarentegen hebben vele bedrijven ons laten zien dat je vooral moet ondernemen op de manier die bij jou past, om te werken met dieren waar je iedere ochtend gemotiveerd voor opstaat en lange dagen maakt voor een goede boterham en voldoening. Of dit nu kruislingen, waterbuffels, Jerseys of Holsteins betreft, we hebben bij alle veehouders deze passie mogen ervaren.
1: Nieuwe stal, met kantoor bij Ferme Blondin/ Blondin Sires, QC
2: Indrukwekkende 8 jarige EX 94 dochter van Dempsey uit een Lheros, bij Hendercroft Holsteins ON
3: 8 Jarige kruislingkoe (v. Zweeds Roodbonte) op ‘Biemond Upper Canada Creamery’, Ontario, een biologisch bedrijf waar beweiding maximaal wordt benut voor zuivel en vleesproductie.
4: Ontario Waterbuffalo company, waar van de 150 melkgevende Waterbuffels diverse zuivelproducten en vlees verkocht wordt.
5: Deelnemers samen met Nic Lalande op het melkveebedrijf Ferme Blondin te Quebec.
6: Een zeer hoogwaardige Jersey veestapel bij Avonlea genetics, ON.
7: 12-Jarige Garret dochter bij Verhoef Dairy, ON met een levenstotaal van ruim 140.000 kg melk.
8: Groepsfoto Darcroft farms, ON, top management!
9: Jongveestal bij Ferme Mystique, QC